Bu araştırma, fizik öğretmenlerinin çevre duyarlılıklarını ve çevre eğitimi ile ilgili inançlarını incelemek amacıyla İzmir'de çalışan 100 fizik öğretmeni üzerinde nicel araştırma yöntemleri kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmada “Çevre Duyarlılığı Anketi” kullanılmıştır. Fizik öğretmenlerinin çevre duyarlılıklarını incelemek üzere frekans ve aritmetik ortalamalardan yararlanılarak veriler yorumlanmıştır. Bulgular, genel olarak fizik öğretmenlerinin çevre duyarlılığına sahip olduğunu, özellikle hava, su, toprak kirliliği ve ekolojik denge konularında duyarlı olduklarını göstermektedir. Ancak, çevre çalışmalarına katılım konusunda daha az ilgi gösterdikleri ve çevre eğitimine yönelik eksiklikler olduğu belirlenmiştir. Araştırma, çevre duyarlılığının eğitim düzeyi, kıdem veya çevre eğitimi yeterliliği inancına bağlı olmadığını ortaya koymaktadır. Fizik öğretmenlerinin çevre duyarlılıklarının farklı değişkenlere bağlı olmadığı bulunmuştur. Ayrıca, fizik öğretmenlerinin çevre çalışmalarına katılıma ilişkin kısmen duyarlı oldukları ve öğrencilerinin yeterince çevre eğitimi almadığına inandıkları saptanmıştır. Bu bulgular, çevre bilincinin artırılması ve sürdürülebilir bir toplumun oluşturulmasına katkı sağlayacak önemli öneriler sunmaktadır

Bu çalışmanın amacı öğretmenlerin denetim odakları ile öz yeterlik inançlarının incelemektir. Bu araştırmanın çalışma grubunu çeşitli branşlardan öğretmenler oluşturmuştur. Gönüllülük esasına göre doldurulan anket formunu toplamda 275 katılımcı doldurmuştur. Daha sonra uygulanan aykırı uç değer analizinde on altı anket formu değerlendirilmeye alınmamıştır. Katılımcıların denetim odakları ile öz yeterlik inançlarının yaş, cinsiyet, medeni durum, eğitim durumu, mevcut müdürünüzle çalışma süresi değişkenleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olmadığı, branş ve mesleki tecrübe değişkenleri arasında ise anlamlı farklılıklar olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). Sonuç olarak katılımcıların denetim odakları ile öz yeterlilik ve tüm alt boyutları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olmadığı tespit edilmiştir (p<0.05). Elde edilen sonuçlar neticesinde; öğretmenlerin denetim odaklarını ve öz yeterlilik inançlarını geliştirici etkinliklere katılmaları sağlanabilir

Çalışmanın amacı 1998-2018 yılları arasında yayınlanan biyoloji programlarının hazırlanmasında esas alınan ilkeler, hedeflenen temel beceriler, genel amaçlar, ünite ve kazanım sayıları, süre, içerik, öğrenme-öğretme süreci ve ölçme-değerlendirme ögelerine göre karşılaştırmaktır. Araştırmanın yöntemi doküman incelemesi, analiz yöntemi içerik analizidir. 2007 programı ile programların hazırlanmasında esas alınan yaklaşım yapılandırmacılık olmuştur. Yıllar içerisinde programlarda ünite ve kazanım sayılarında azalma, içerikte sadeleştirmeye gidilmiştir. Biyoloji biliminde, bilim ve teknolojide, öğrenme-öğretme yaklaşımında, yöntem ve tekniklerinde ortaya çıkan gelişmelere göre programlarda bazı revizyonlar gerçekleştirilmiştir. 2013 ve 2018 programlarında öğrenme-öğretme süreci ve ölçme-değerlendirme örneklerine ve ders planlarına yer verilmemiştir. Önceki programlarla karşılaştırıldığında 2013 ve 2018 programlarının sınırların tam olarak çizilmediği, açıklamaların yeterli olmadığı, kazanımların çok genel olduğu belirlenmiştir. Yıllar içinde programlarda büyük değişiklikler yapmak yerine düzenli ve bilimsel yollarla yapılan değerlendirme çalışmaları sonuçlarına göre programların problemli yönleri giderilmeye çalışılmalıdır.

Bu çalışmanın amacı, farklı kademelerde ve farklı branşlarda görev yapmakta olan temel eğitim öğretmenlerinin, hizmetiçi eğitim’e ilişkin görüşlerini betimlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışma nicel betimsel yöntem ile gerçekleştirilmiş ve elde edilen bulgular sıklık çözümlemesi ile betimlenmiştir. Araştırma, İzmir-Gaziemir ilinin devlet okullarında görev yapan 88 kadın ve 45 erkek olmak üzere 133 öğretmen ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın verileri, uzman görüşü alınarak araştırmacı tarafından oluşturulan ve 18 kapalı uçlu sorudan oluşan anket maddelerinden elde edilmiştir. Araştırmanın katılımcılarının anket sorularına verdiği cevaplar sıklık çözümlemesi sonucunda, tablolar aracılığı ile betimlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, kadın ve erkek öğretmenlerin hizmet içi eğitim süreçlerine ilişkin görüşleri genellikle paralellik göstermiştir. Hizmet içi eğitimler, tüm katılımcılar tarafından kişisel ve akademik gelişim için yararlı görülmüştür. Ancak, eğitim içeriklerinin ve bu eğitimlerin okulun kurumsal gelişimine olan katkısını sınırlı bulmuşlardır. Ayrıca hizmet içi eğitimlerin, ilçe ya da il MEB müdürlüğü tarafından değil de, Milli Eğitim Bakanlığı tarafından planlanarak verilmesi gerektiğini söylemişlerdir.

Modern bir araştırma yaklaşımı olan Sosyal Ağ Analizi, bir örgütteki bireyler arasındaki ilişki ağlarının belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmektedir. Sosyal ağ analizi ile bireylerin davranışları, çevresiyle ilişkileri ve etkileşimleri göz önünde bulundurularak bir bütün olarak değerlendirilmektedir. Bu araştırmada, eğitim araştırmalarında UCINET programı aracılığıyla Sosyal Ağ Analizinin nasıl gerçekleştirebileceği açıklanmış, ağ analizi süreci örnek bir durum üzerinden ele alınmıştır. Çalışmada, UCINET programı aracılığıyla temel ve betimsel sosyal ağ analizinin gerçekleştirilmesi sürecine yer verilerek ağ analizini gerçekleştirecek araştırmacılara ve uygulayıcılara yol göstermesi amaçlanmıştır. Dolayısıyla bir derleme çalışması olan bu araştırmanın eğitim alanındaki araştırmacılara, okul yöneticilerine ve öğretmenlere yol göstermesi beklenmektedir. Okullarda görev yapan öğretmenlerin iş arkadaşlarıyla kurdukları ilişkilerin onların davranışları üzerindeki etkisi göz önünde bulundurulduğunda, öğretmen davranışlarının analiz edilmesinde yeni ve çağdaş bir araştırma yaklaşımı olan Sosyal Ağ Analizinin eğitim araştırmalarında yaygınlaşmasının önemli olduğu söylenebilir.